„Migdalowa polana” to dokument o starym świecie, w którym życie jest nierozerwalnie połączone z naturą i zorganizowane wokół jej cyklu. Tytułowa polana znajdowała się w Szczyrku i była jednym z niewielu miejsc, do których nie dotarła cywilizacja. Jej nieliczni mieszkańcy, w momencie realizacji filmu już bardzo starzy, żyli w ten sam sposób jak pokolenia przed nimi – jak słyszymy w komentarzu „odwieczny las i odwieczne góry przyglądały się ich pracy”. Etiuda, utrzymana w poetyckim nastroju, jest formą kontemplacji tego świata – jego rytmu, praw i piękna. Przypomina, że jesteśmy częścią natury, która jest od nas silniejsza i należy jej się nasz szacunek.

Film Leona Wojtali jest jednym z najbardziej znanych i utytułowanych polskich filmów amatorskich, w 1973 roku otrzymał Grand Prix na XX Ogólnopolskim Konkursie Filmów Amatorskich, najważniejszym festiwalu dedykowanym filmowcom amatorom. Jego twórca był wieloletnim członkiem Amatorskiego Klubu Filmowego Iks, działającego do dziś w Miejskim Domu Kultury w Mikołowe: https://www.facebook.com/iksmikolow/ na Śląsku. W swoich filmach skupiał się na pokazaniu tego regionu – jego gwałtownego uprzemysłowienia oraz skutków, jakie miało ono dla środowiska, starając się budować świadomość ekologiczną wśród widzów na długo przed tym, nim ten temat zaczęły podejmować media i kino zawodowe.